Teatr cieni wystawiony dnia 20 października 2021 roku w Szkole Podstawowej nr 2 w Mosinie upamiętnia bezduszną egzekucję znanych i szanowanych obywateli naszego miasta i okolic. Niemieccy żołnierze dokonali mordu na niewinnych ludziach 20 października 1939 roku na rynku w Mosinie .
Aktorzy biorący udział w przedstawieniu odczytali wzruszające listy, które zostały napisane przez straconych w ostatnich dniach ich życia:

„Kochana Żono i Dzieci oraz Ojcze i Teściowo siostry i bracia!
Stoję w obliczu śmierci, żegnam się z wami ostatni raz bo już się nie zobaczymy. Módlcie się za mnie za szczęśliwą śmierć. Już was zostawię na wieki.
Pracujcie byście mieli co jeść, a Bóg wam Dopomoże. Żegnam się z wami wasz kochający Ojciec
Bartkowiak Piotr”

,,Kochana żono… Moje kilka słów, to może ostatnie… niech was Pan Jezus ma w swojej opiece. Ja wam daje swoje ostatnie błogosławieństwo. Ciebie droga Żono i tobie Kochane Dziatki nie zapomnijcie o mnie…”

,,Moja ostatnia wola! Za wszystko co źle uczyniłem, łaskawie proszę mi przebaczyć. Proszę uściskać rodziców, braci i siostry oraz wszystkich krewnych i znajomych. Duszę moją polecam Tobie Kochana Janko. Zwłoki zaś moje przenieś w chwili uspokojenia na cmentarz w Czaczu, ażebym wspólnie z moimi i Twoimi spoczywał na tej ziemi, która nas wydała.”

Odczytane zostały również wzruszające wspomnienia o:
– nauczycielu: spisane przez Panią Zofię Dutkowską – uczennicę oraz Panią Aldonę – córkę kolegi rozstrzelanego,
– ojcu, który czyścił buty na taborecie, a potem zabrał go Niemiec,
– życiu w areszcie, spisane przez Władysława Hertiga (jednego z ocalałych więźniów).

Nagle gasną wszystkie światła i zapada dzwoniąca w uszach cisza. Następnie zapala się czerwone światło i widzimy, jak aktorzy grający skazańców ustawiają się za rozciągniętym  na drewnianych ramach płótnie. Słyszymy  głos narratora : ,,Pierwszy szedł Jaworski Stanisław, za nimi następni. Wszyscy w koszulach, bez marynarek. Kazano im ustawić się twarzą do ściany z desek. I tak dokonano zbrodni, zbrodni ohydnej, na 15 niewinnych, najzacniejszych Polakach. Dlatego tylko, że byli Polakami.” Seria strzałów. Gaśnie światło. Słyszymy ciche, delikatne dźwięki muzyki.

W tym momencie   wyczytano nazwiska rozstrzelanych, a zgromadzeni na widowni uczniowie   wstają i zapalają świece. Kolejno słyszymy:
Kołtoniak Franciszek
Kozak Stanisław
Jaworski Stanisław
Frankowski Wincenty
Królak Stefan
Roszczak Antoni
Baraniak Ludwik
Frąckowiak Jan
Szymański Alojzy
Bartkowiak Piotr
Cierżniak Józef
Kujath Alojzy
Lewandowski Józef
Matuszczak Wiktor
Gawron Roman.

Przedstawienie się kończy. Widzowie nie klaszczą, wychodzą z sali w ciszy i zadumie. Obrazy, których byli świadkami pozostaną głęboko  w ich pamięci, bo  są  świadectwem walki za wolną ojczyznę, w której dziś możemy żyć, uczyć się i pracować.

W przedstawieniu wystąpili:
uczniowie klasy 8d:
Jakub Osmański
Marcel Ossowski
Igor Neyman
Łukasz Bimkiewicz
Oliwia Smug
Oliwia Buczyśnka
Julia Kamińska
Julia Karnecka
Marcelina Czeledzka
Zofia Brzozowska
Justyna Kasprzak
Iga Pawłowska
Marta Zaporowska

uczennica klasy 8c:
Magda Łopusińska

Przedstawienie przygotował:
Pan Mateusz Zapolski

Bardzo dziękujemy wszystkim zaangażowanym osobom w przygotowanie przedstawienia, za piękną lekcję naszej lokalnej historii oraz za przypomnienie tragicznych losów naszych przodków.

Jagoda Wolarczak – redaktor „Dwójeczki”